6.7.3 คิดของจริยธรรมการวิจัยอย่างต่อเนื่องไม่ได้โดยสิ้นเชิง

การอภิปรายเกี่ยวกับจริยธรรมของการวิจัยทางสังคมในยุคดิจิตอลมักจะเกิดขึ้นในแง่ไบนารี; ตัวอย่างเช่นการติดเชื้อทางอารมณ์ได้ทั้งจริยธรรมหรือมันไม่ได้มีจริยธรรม ความคิดนี้ไบนารี polarizes อภิปรายเป็นอุปสรรคต่อความพยายามที่จะพัฒนาบรรทัดฐานร่วมกันส่งเสริมความเกียจคร้านปัญญาและให้อภัยนักวิจัยการวิจัยซึ่งมีข้อความระบุว่า "จริยธรรม" จากความรับผิดชอบของพวกเขาที่จะทำหน้าที่มากขึ้นอย่างมีจริยธรรม การสนทนามีประสิทธิผลมากที่สุดที่ผมเคยเห็นที่เกี่ยวข้องกับจริยธรรมการวิจัยนอกเหนือไปจากความคิดไบนารีนี้เพื่อความคิดอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับจริยธรรมการวิจัย

ปัญหาทางปฏิบัติที่สําคัญกับแนวคิดเกี่ยวกับจริยธรรมในการวิจัยแบบไบนารีคือการอภิปรายเกี่ยวกับโพลาไรซ์ Calling Emotional Contagion "ผิดจรรยาบรรณ" ผสมผสานกับโหดจริงในแบบที่ไม่เป็นประโยชน์ ค่อนข้างเป็นประโยชน์และเหมาะสมที่จะพูดคุยเฉพาะเกี่ยวกับลักษณะของการศึกษาที่คุณพบว่ามีปัญหา การย้ายจากความคิดแบบไบนารีและภาษาโพลาไรซ์ไม่ใช่การเรียกร้องให้เราใช้ภาษาที่ยุ่งเหยิงเพื่อซ่อนพฤติกรรมผิดจรรยาบรรณ ค่อนข้างคิดอย่างต่อเนื่องของจริยธรรมจะผมคิดว่านำไปสู่การระมัดระวังมากขึ้นและแม่นยำภาษา นอกจากนี้ความคิดอย่างต่อเนื่องของจริยธรรมในการวิจัยชี้แจงว่านักวิจัยทุกคนแม้กระทั่งผู้ที่กำลังทำผลงานที่ถือว่าเป็น "จริยธรรม" แล้ว - ควรมุ่งมั่นที่จะสร้างสมดุลทางจริยธรรมที่ดียิ่งขึ้นในการทำงานของพวกเขา

ผลประโยชน์ขั้นสุดท้ายของการย้ายไปสู่การคิดอย่างต่อเนื่องคือการส่งเสริมความอ่อนน้อมถ่อมตนทางปัญญาซึ่งเหมาะสมในการเผชิญกับความท้าทายทางจริยธรรมที่ยากลำบาก คำถามเกี่ยวกับจริยธรรมในการวิจัยในยุคดิจิทัลเป็นเรื่องยากและไม่มีบุคคลใดที่ควรมั่นใจในความสามารถของตนเองในการวินิจฉัยแนวทางที่ถูกต้อง