6.7.3 Σκεφτείτε δεοντολογίας της έρευνας ως συνεχής, δεν είναι διακριτά

Συζήτηση για την ηθική της κοινωνικής έρευνας στην ψηφιακή εποχή συχνά συμβαίνει σε δυαδική άποψη? για παράδειγμα, Συναισθηματική Contagion ήταν είτε ηθικά είτε δεν ήταν ηθικά. Αυτή η δυαδική σκέψη πολώνει συζήτηση, εμποδίζει τις προσπάθειες για την ανάπτυξη κοινών προτύπων, προάγει την πνευματική οκνηρία, και απαλλάσσει τους ερευνητές των οποίων η έρευνα είναι χαρακτηρισμένα "ηθική" από την ευθύνη τους να δρουν πιο ηθικά. Οι πιο παραγωγικές συζητήσεις που έχω δει που αφορούν τη δεοντολογία της έρευνας προχωρήσουμε πέρα ​​από αυτό το δυαδικό τρόπο σκέψης σε μια συνεχή αντίληψη για τη δεοντολογία της έρευνας.

Ένα σημαντικό πρακτικό πρόβλημα με μια δυαδική αντίληψη της δεοντολογίας της έρευνας είναι ότι πολώνει τη συζήτηση. Ονομάζοντας την Συναισθηματική Καταπόνηση "ανήθικο" στροβιλίζεται μαζί με τις πραγματικές θηριωδίες με έναν τρόπο που δεν είναι χρήσιμος. Αντίθετα, είναι πιο χρήσιμο και σκόπιμο να μιλήσετε ειδικά για τις πτυχές της μελέτης που θεωρείτε προβληματικές. Η απομάκρυνση από τη δυαδική σκέψη και την πολωμένη γλώσσα δεν αποτελεί έκκληση για να χρησιμοποιήσουμε τη μπερδεμένη γλώσσα για να κρύψουμε την ανήθικη συμπεριφορά. Μάλλον, μια συνεχής έννοια της ηθικής θα οδηγήσει, νομίζω, σε πιο προσεκτική και ακριβή γλώσσα. Περαιτέρω, μια συνεχής αντίληψη της δεοντολογίας της έρευνας διευκρινίζει ότι όλοι - ακόμη και ερευνητές που κάνουν εργασία που θεωρείται ήδη "ηθικός" - θα πρέπει να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν ακόμα καλύτερη ηθική ισορροπία στο έργο τους.

Ένα τελικό όφελος από μια κίνηση προς τη συνεχή σκέψη είναι ότι ενθαρρύνει την πνευματική ταπεινοφροσύνη, η οποία είναι κατάλληλη ενόψει δύσκολων δεοντολογικών προκλήσεων. Τα ζητήματα της ηθικής της έρευνας στην ψηφιακή εποχή είναι δύσκολα και κανείς δεν πρέπει να είναι υπερβολικά βέβαιος για τη δική της ικανότητα να διαγνώσει τη σωστή πορεία δράσης.