5.3 Άνοιγμα κλήσεις

Οι ανοικτές κλήσεις απαιτούν νέες ιδέες για έναν σαφώς καθορισμένο στόχο. Δουλεύουν σε προβλήματα όπου μια λύση είναι ευκολότερο να ελεγχθεί παρά να δημιουργηθεί.

Στα ανθρώπινα προβλήματα υπολογισμών που περιγράφηκαν στο προηγούμενο κεφάλαιο, οι ερευνητές γνώριζαν πώς να λύσουν τα προβλήματα που τους δόθηκαν αρκετό χρόνο. Δηλαδή, ο Kevin Schawinski θα μπορούσε να ταξινομήσει τους ίδιους τους εκατομμύρια γαλαξίες, αν είχε απεριόριστο χρόνο. Μερικές φορές, ωστόσο, οι ερευνητές αντιμετωπίζουν προβλήματα όπου η πρόκληση δεν προέρχεται από την κλίμακα αλλά από την εγγενή δυσκολία της ίδιας της εργασίας. Στο παρελθόν, ένας ερευνητής που αντιμετώπιζε ένα από αυτά τα καθήκοντα με πνευματική πρόκληση ίσως ζήτησε συμβουλές από συναδέλφους. Τώρα, αυτά τα προβλήματα μπορούν επίσης να αντιμετωπιστούν με τη δημιουργία ενός ανοιχτού σχεδίου κλήσης. Ίσως να έχετε ένα ερευνητικό πρόβλημα κατάλληλο για μια ανοιχτή κλήση αν έχετε σκεφτεί ποτέ: "Δεν ξέρω πώς να λύσω αυτό το πρόβλημα, αλλά είμαι σίγουρος ότι κάποιος άλλος κάνει".

Σε ανοικτά προγράμματα κλήσεων, ο ερευνητής θέτει ένα πρόβλημα, ζητά λύσεις από πολλούς ανθρώπους και στη συνέχεια επιλέγει το καλύτερο. Μπορεί να φαίνεται περίεργο να αντιμετωπίσετε ένα πρόβλημα που σας προκαλεί και να το μετατρέψετε στο πλήθος, αλλά ελπίζω να σας πείσω με τρία παραδείγματα - ένα από την επιστήμη των υπολογιστών, ένα από τη βιολογία και ένα από το νόμο - ότι αυτή η προσέγγιση μπορεί να λειτουργήσει Καλά. Αυτά τα τρία παραδείγματα δείχνουν ότι το κλειδί για τη δημιουργία ενός επιτυχημένου έργου ανοικτής κλήσης είναι να διατυπώσετε την ερώτησή σας έτσι ώστε οι λύσεις να είναι εύκολο να ελεγχθούν, ακόμα και αν είναι δύσκολο να δημιουργηθούν. Στη συνέχεια, στο τέλος του τμήματος, θα περιγράψω περισσότερα για το πώς αυτές οι ιδέες μπορούν να εφαρμοστούν στην κοινωνική έρευνα.