1.5 මෙම පොතේ සටහන

මෙම පොත පුළුල් පර්යේෂණ හතරක් ඔස්සේ ප්රගතිය කරා ගමන් කරයි: හැසිරීම නිරීක්ෂණය කිරීම, ප්රශ්න ඇසීම, අත්හදා බැලීම් සහ සමූහ සහයෝගිතාව නිර්මානය කිරීම. මෙම ප්රවේශයන් එක් එක් පර්යේෂකයන් හා සහභාගිවන්නන් අතර එකිනෙකට වෙනස් සම්බන්ධතාවයක් අවශ්ය වන අතර, එකිනෙකාට විවිධාකාර දේවල් ඉගෙන ගත හැකිය. එනම්, අප ජනතාවගෙන් ප්රශ්න අසනවා නම්, හැසිරීම නිරීක්ෂණය කිරීමෙන් අප ඉගෙන ගත නොහැකි දේවල් ඉගෙන ගත හැකිය. එසේම, අප අත්හදා බැලීම් සිදුකරනවා නම්, හැසිරීම නිරීක්ෂණය කිරීමෙන් සහ ප්රශ්න ඇසීමෙන් අපට කළ හැකි දේවල් ඉගෙන ගත හැකිය. අන්තිමේදී, සහභාගිවන්නන් සමඟ සහයෝගයෙන් කටයුතු කළහොත්, ඒවා නිරීක්ෂණය කිරීමෙන්, ප්රශ්න ඇසීමට හෝ අත්හදා බැලීම් කිරීමෙන් අප ඉගෙන ගත නොහැකි දේවල් ඉගෙන ගත හැකිය. මෙම ප්රවේශයන් හතරම වසර 50 කට පෙර භාවිතා කර ඇති අතර, දැන් ඔවුන් තවමත් වසර 50 ක් හෝ ඊට වැඩි කාලයක සිට තවමත් භාවිතා කරනු ඇතැයි මා විශ්වාස කරනවා. එක් ප්රවේශයක් සඳහා එක් පරිච්ඡේදයක් බැගෑපත් වීමෙන් පසුව, එම ප්රවිෂ්ටය මගින් මතු කරන ලද ආචාර ධර්ම ගැටලු ඇතුළු, මම සදාචාරාත්මකව සම්පූර්ණ පරිච්ඡේදයක් වෙන් කරමි. පෙරවදනෙහි විස්තර කර ඇති ආකාරයට, පරිච්ඡේදවල ප්රධාන පෙළේ පාඨයන් පිරිසිදුව තබාගැනීමට මම හැකි වනු ඇත. තවද සෑම පරිච්ඡේදයක්ම, "වඩා ඉක්මණින් කියවිය යුතු" යන කොටසේ වැදගත් විස්තරාත්මක ග්රන්ථික තොරතුරු සහ විචල්යයන් ඇතුළත් වේ. ද්රව්යය.

2 වන පරිච්ඡේදයේ ("නිරීක්ෂනය කිරීමේ හැසිරීම") ඉදිරි දෙස බැලීම, මිනිසුන්ගේ හැසිරීම නිරීක්ෂණය කිරීමෙන් පර්යේෂකයන්ට ඉගෙන ගත හැක්කේ කුමක්ද සහ කෙසේද යන්න විස්තර කරමි. විශේෂයෙන්ම මම සමාගම් හා ආන්ඩු විසින් නිර්මාණය කරන ලද විශාල දත්ත ප්රභවයන් කෙරෙහි අවධානය යොමු කරනවා. කිසියම් නිශ්චිත ප්රභවයක විස්තර වලින් ඈත් කර හැරීම, විශාල දත්ත මූලාශ්රවල පොදු ලක්ෂණ 10 ක් සහ පර්යේෂණ සඳහා පර්යේෂණ දත්ත මූලාශ්ර භාවිතා කිරීමට පර්යේෂකයන්ට ඇති හැකියාව බලපාන ආකාරය විස්තර කරන්න. ඊටපස්සේ, මම විශාල දත්ත මූලාශ්ර වලින් සාර්ථකව ඉගෙන ගැනීමට යොදා ගත හැකි පර්යේෂණ උපාය මාර්ග තුනක් මම නිදර්ශනය කරමි.

3 වන පරිච්ඡේදයේ ("ප්රශ්න අසන්න"), දැනට පවතින පුරාවිද්යාත්මක දත්ත ඉක්මවා යමින් පර්යේෂකයන්ට ඉගෙන ගත හැකි දේ පෙන්වීමෙන් මම ආරම්භ කරමි. විශේෂයෙන්ම, මම ජනතාවගේ ප්රශ්න ඇසීම මගින් පෙන්නුම් කරනු ඇත, පර්යේෂකයන්ට හැසිරීම නිරීක්ෂණය කිරීමෙන් පහසුවෙන් ඉගෙන ගත නොහැකි දේවල් ඉගෙන ගත හැකිය. ඩිජිටල් යුගයන් විසින් නිර්මාණය කරන ලද අවස්ථා සංවිධානය කිරීම සඳහා මම සම්ප්රදායික සමස්ත සමීක්ෂණ වැරදි රාමුව සමාලෝචනය කරන්නෙමි. ඊට පස්සේ ඩිජිටල් යුගයේ නියැදීම් සහ සම්මුඛ සාකච්ඡාවන් සඳහා නව ප්රවේශයන් ලබා දෙන ආකාරය මම පෙන්වා දෙන්නම්. අවසාන වශයෙන්, සමීක්ෂණ දත්ත සහ විශාල දත්ත මූලාශ්ර ඒකාබද්ධ කිරීම සඳහා උපායමාර්ග දෙකක් විස්තර කරමි.

4 වන පරිච්ඡේදයේ ("පරීක්ෂණ අත්හදා බැලීම්"), මම චර්යාත්මක නිරීක්ෂණයෙන් පරිබාහිරව සමීක්ෂණ ප්රශ්න ඉල්ලමින් ඉක්මවා යන විට පර්යේෂකයන්ට ඉගෙන ගත හැකි දේ ප්රදර්ශනය කරමි. විශේෂයෙන්, විශේෂිත ආකාරයකින් පර්යේෂකයා ලෝකයේ නිශ්චිතව මැදිහත් වන ආකාරය සසම්භාවි ලෙස පාලනය කරන ලද අත්හදා බැලීම් - පර්යේෂකයන්ට හේතුකාරක සබඳතා ගැන ඉගෙන ගැනීමට හැකියාව ලබා දෙන්න. අපි දැන් කළ හැකි ආකාරයේ ආකාරයේ අත්හදා බැලීම් කළ හැකි ආකාරයේ සංසන්දනය කරන්නෙමි. එම පසුබිම සමඟ, ඩිජිටල් අත්හදා බැලීම් සිදු කිරීම සඳහා ප්රධාන ක්රමෝපායන් සම්බන්ධව ඇති වෙළඳාම විස්තර කරන්නෙමි. අවසාන වශයෙන්, ඩිජිටල් අත්හදා බැලීම්වල බලය උපයෝගී කර ගැනීමට ඔබට හැකි ආකාරය පිළිබඳව යම් නිර්මාණාත්මක උපෙදස් සමඟ මම නිගමනය කරමි. එම බලයට එළඹෙන ඇතැම් වගකීම් විස්තර කරමි.

5 වන පරිච්ඡේදයේ ("මහා සහයෝගිතාවය නිර්මාණය කිරීම"), සමාජ පර්යේෂණය කිරීම සඳහා පර්යේෂකයන්ට සමූහ සහයෝගීතාවන් නිර්මාණය කිරීම සහ පුරවැසි විද්යාව වැනි සහයෝගීතාවන් නිර්මාණය කළ හැකි ආකාරය පෙන්වනු ඇත. සාර්ථක මහා පරිමාණ සහයෝගීතා ව්යාපෘති විස්තර කිරීම සහ මූලික වැදගත් මූලධර්ම කීපයක් සම්පාදනය කරමින්, මම කරුණු දෙකක් පිළිබඳව ඔබට ඒත්තු ගැන්වීමට බලාපොරොත්තු වෙමි. පළමුව, සමාජීය පර්යේෂණය සඳහා මහා සහයෝගිතාව යොදා ගත හැකි අතර, දෙවනුව, මහා සහයෝගිතාව භාවිතා කරන පර්යේෂකයින්ට විසඳුම් කලින් කල නොහැකි වූ ගැටළු

6 වන පරිච්ඡේදයේ ("ආචාර ධර්ම"), මම තර්ක කරනා පරිදි පර්යේෂකයන්ට සහභාගීවන්නන් මත වේගයෙන් වැඩිවන බලය ඇති බවත්, එම හැකියාවන් අපගේ සම්මතයන්, නීති සහ නීතිවලට වඩා වේගවත් වන බවත්ය. බලය වැඩිකිරීමේ මෙම සංයෝජනය හා එම බලය භාවිතා කළ යුතු ආකාරය පිළිබඳව එකඟතාවයක් නොමැති වීම දුෂ්කර තත්වයක් යටතේ අර්ථවත් පර්යේෂකයන්ට පැමිණේ. මෙම ගැටලුව විසඳීම සඳහා, පර්යේෂකයන් මූලධර්ම මත පදනම් වූ ප්රවේශයක් අනුගමනය කළ යුතු බව තර්ක කරමි. එනම්, පර්යේෂකයන් විසින් සිය පර්යේෂණයන් විසින් දැනට පවතින නීති රීති අනුව කළ යුතු ය. එනම්, මා විසින් ලබා දෙනු ලබන සහ වඩාත් සාමාන්ය ආචාර ධර්ම මූලධර්ම හරහා ය. පර්යේෂකයන්ගේ තීරණ වලට මඟ පෙන්වීම සඳහා උපකාර කළ හැකි මූලධර්ම හතරක් හා සදාචාරාත්මක රාමුවක විස්තර හතරක් මම විස්තර කරමි. අන්තිමේදී, පර්යේෂකයන් අනාගතයේදී මුහුණ දෙන ගැටළු කිහිපයක් පිළිබඳව මම පැහැදිලි කරන්නෙමි. අසම්පූර්ණ ආචාරධර්ම සහිත ප්රදේශයක වැඩ කිරීමට ප්රායෝගික උපදෙස් ලබා දෙන්නෙමි.

අවසාන වශයෙන්, 7 වන පරිච්ෙඡ්දය ("අනාගතය"), මම ෙපොත හරහා ගමන් කරන මාතෘකා සමාෙලෝචනය කරමි. ඉන්පසු ඒවා අනාගතෙය් වැදගත් වන මාතෘකාවන් පිළිබඳව උපකල්පනය කිරීමට ඒවා භාවිතා කරන්න.

ඩිජිටල් යුගයේ සමාජ පර්යේෂණයන් අප අනාගතයේ වඩාත්ම වෙනස් හැකියාවන් සමග අතීතයේ කළ දේ ඒකාබද්ධ කරමි. මේ අනුව, සමාජ විද්යාඥයන් සහ දත්ත විද්යාඥයන් විසින් සමාජ පර්යේෂණ සිදු කරනු ඇත. එක් එක් කණ්ඩායමකට දායක වීමට යමක් ඇති අතර, එක් එක් ඉගෙන ගැනීමට යමක් තිබේ.