5.6 Conclusie
Mass samenwerking zal onderzoekers in staat stellen om wetenschappelijke problemen die onmogelijk te lossen vóór waren op te lossen.
Het digitale tijdperk stelt massasamenwerking in het wetenschappelijk onderzoek. In plaats van alleen samen te werken met een klein aantal collega's of aio's, zoals in het verleden, kunnen we nu samenwerken met iedereen in de wereld met een internetverbinding. Zoals de voorbeelden in dit hoofdstuk laten zien, hebben deze nieuwe vormen van massasamenwerking al ingeschakeld wetenschappers om echte vooruitgang te boeken op belangrijke problemen. De toepasbaarheid van deze technieken in de sociale wetenschappen blijft een open vraag, maar ik ben optimistisch.
Voor de toepassing van sociaal-wetenschappelijk onderzoek, ik denk dat het nuttig is om de massa samenwerkingsprojecten in drie groepen te verdelen:
- In de menselijke berekening projecten, onderzoekers combineren de inspanningen van vele mensen die werkzaam zijn op eenvoudige micro-taken om problemen die onmogelijk groot voor één persoon zijn op te lossen.
- In open oproep projecten, onderzoekers vormen een probleem met een eenvoudig te gebruiken oplossing te controleren, vragen oplossingen van veel mensen, en dan kiezen de beste.
- In gedistribueerde gegevensverzameling gerichte projecten, onderzoekers in staat de deelnemers om nieuwe metingen van de wereld bij te dragen.
In aanvulling op het bevorderen van sociaal onderzoek, massa samenwerkingsprojecten hebben ook democratiseren potentieel. Deze projecten te verbreden, zowel die grootschalige projecten kunnen organiseren en die kunnen bijdragen aan hen. Net zoals Wikipedia veranderd wat we dachten mogelijk was, zal de toekomst massa samenwerkingsprojecten veranderen wat wij denken dat mogelijk is in het wetenschappelijk onderzoek.
