3.3 Дар доираи умумии гумроҳии тадќиќот

Њамагї Хатогии тадќиќот гумроҳии = намояндагии + хатоҳои ченкунӣ.

ҳастанд, ҳар гуна хатогиҳо, ки метавонад ба сметаи аз тадқиқоти мехазанд нест, ва аз соли 1940 тадқиқотчиён кор кардаанд, ба таври мунтазам ташкил, мефаҳманд, ва кам кардани ин хатогиҳо. Як натиҷа муҳим аз ҳама, ки кӯшишҳои дар доираи умумии гумроҳии пурсиш аст, (Groves et al. 2009; Weisberg 2005) . Дар фаҳмиши асосӣ аз доираи умумии гумроҳии пурсиш ин аст, ки мушкилоти метавон ба ду сатил асосӣ гурӯҳбандӣ: мушкилоти вобаста ба, ки шумо ба (намояндагї) сӯҳбат ва мушкилоти вобаста ба он чӣ шумо аз касоне, сӯҳбатҳо (ченаки) омӯхта метавонем. Масалан, шумо шояд манфиатдор дар арзёбии муносибатњо дар бораи дахолатнопазирии онлайнии дар байни калонсолон зиндагӣ дар Фаронса. Қабули ин ҳисобҳо талаб ду намуди хеле гуногуни inference. Якум, аз ҷавоб, ки пурсидашудагон дод, ки шумо ба хулоса муносибати худ дар бораи дахолатнопазирии онлайнии. Дуюм, аз муносибати inferred дар байни пурсидашудагон, шумо бояд муносибати дар ањолї дар маљмўъ хулоса. Намуди якуми inference дар соҳаи равоншиносӣ ва илм маърифатї аст; ва навъи дуюми inference дар соҳаи омор мебошад. Схемаи интихоб комил бо саволҳои пурсиши бад хоҳад ҳисобҳои бад истеҳсол, ва як нақшаи интихоб бад бо саволҳои пурсиш комил низ арзёбии бад истеҳсол хоҳад кард. Арзёбии хуб талаб мекунад, муносибати солим ба андозагирӣ ва намояндагии. Бо дарназардошти он ки замина, оянда, ман дида, ки чӣ тавр таҳқиқотчӣ тадќиќот дар бораи намояндагӣ ва санҷиш дар гузашта фикр. Ман интизор, ки бисёре аз ин мавод хоҳад баррасӣ ба scienitsts иҷтимоӣ, вале он метавонад нав ба баъзе олимон маълумот. Пас, Ман ба шумо нишон чӣ тавр онҳое, ғояҳои ҳидоят тадқиқот пурсиши асри рақамӣ.