3.3.3 Арзиш

Тадќиќоти ҳастанд бепул нест, ва ин як монеаи воқеӣ аст.

То ба ҳол, ман кардам, мухтасар дар доираи умумии гумроҳӣ тадќиќот, ки худ мавзўи табобат дарозии китоб аст, баррасӣ (Weisberg 2005; Groves et al. 2009) . Ҳарчанд ин замина ҳамаҷониба аст, он умуман сабаби муҳаққиқон тарк берун омили муҳим: арзиши. Ҳарчанд арзон, ки мумкин аст аз ҷониби ё вақт ва ё чен карда пул аст, кам мавзуи тадқиқотчиёни илмии муҳокима, он монеаи воқеӣ, ки мо ба зиёни мо беэътиноӣ аст. Дар асл, намунаи сабаби тадқиқотчиён мусоҳиба одамон ба ҷои тамоми аҳолии аст, ки ба сарфаи маблағ гардид. Ҳамин тариқ, арзиши бунёдӣ ба раванди таҳқиқоти пурсиш аст, (Groves 2004) . Як садоқати мухлиси ба ҳадди ақал коҳиш гумроҳӣ дар ҳоле хароҷоти комилан рад аст, ҳамеша дар беҳтарин манфиати мо нест.

Дар маҳдудиятҳои як васвоси бо паст кардани гумроҳӣ аз тарафи омӯзиши иқдоми и Скот Keeter ва ҳамкорони тасвир (2000) дар бораи таъсири фаъолияти соҳаи гарон мақсади паст кардани накардани вокуниш дар тадқиқоти телефонӣ. Keeter ва ҳамкорони ду таҳқиқот ҳамзамон, яке бо истифода аз «Стандарт» тартиб ва яке аз шитофтанд истифодаи расмиёти «бодиққат». Ҳарчанд тартиботи «бодиққат» кард истеҳсоли Меъёри поёнии ғайридавлатӣ вокуниш, сметаи ҳам аз намунаҳои асосан ҳамон буданд. Бо вуҷуди ин, расмиёти «бодиққат» арзиш тақрибан ду баробар зиёд ва 8 маротиба дароз кард. Оё мо беҳтар бо 2 тадқиқоти оқилона ё 1 пурсиш pristine? Дар бораи 10 назарсанҷии оқилона ё 1 пурсиш pristine? Дар бораи 100 тадқиқоти оқилона ё 1 пурсиш pristine? Дар баъзе нуқтаи афзалиятҳои хароҷот бояд, нигарониҳои ғайридавлатӣ мушаххас норавшани дар бораи сифат, худдорӣ намоянд.

Бисёре аз имкониятҳои таъсис аз тарафи синни рақамӣ дар бораи ташкили арзёбии, ки баръало гумроҳии поёнии надоранд. Баръакс, аз ин имкониятҳо дар бораи ташкили арзёбии арзонтар ва тезтар мебошанд, вале шояд бо хатогиҳо, ки дар айни замон болоӣ ё сахттар барои чен. Тавре ки бисёре аз намунаҳои дар ин боб нишон хоҳад, муҳаққиқон, ки дар як васвоси мухлиси бо ҳадди ақал гумроҳӣ аз ҳисоби дигар ченакҳои сифати боисрор ба зудӣ ба дарсњо аз рӯи имкониятҳои шавқовар. Бо дарназардошти ин замина дар бораи базаи умумии гумроҳӣ тадќиќот, ки мо ҳоло ба се самти асосии давраи сеюми тадқиқоти тадќиќот рӯй: муносибати навро нисбат ба намояндагӣ (боби 3.4), муносибати навро нисбат ба андозагирии (боби 3.5), ва стратегияҳои нав барои омезиши тадќиќоти бо нишонаҳои рақамӣ (боби 3.6).