5.3 Άνοιγμα κλήσεις

Ανοικτές προσκλήσεις ζητούν νέες ιδέες για μια σαφώς καθορισμένη γκολ. Εργάζονται σε προβλήματα όπου η λύση είναι ευκολότερο να ελεγχθεί από τη δημιουργία.

Στα προβλήματα των ανθρωπίνων υπολογισμού που περιγράφεται στην προηγούμενη ενότητα, οι ερευνητές γνώριζαν πώς να λύσουν τα προβλήματα δοθεί επαρκής χρόνος. Δηλαδή, Kevin Schawinski θα μπορούσαν να έχουν ταξινομηθεί όλα τα εκατομμύρια γαλαξίες εαυτό του, αν είχε απεριόριστο χρόνο. Μερικές φορές, όμως, οι ερευνητές αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπου η πρόκληση δεν προέρχεται από την κλίμακα, αλλά από την εγγενή δυσκολία του ίδιου του έργου. Στο παρελθόν, ένας ερευνητής που αντιμετωπίζει ένα από αυτά τα διανοητικά δύσκολα καθήκοντα θα μπορούσαν να έχουν ζητήσει συναδέλφους για συμβουλές. Τώρα, αυτά τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη δημιουργία ενός έργου ανοικτής πρόσκλησης. Μπορεί να έχετε ένα πρόβλημα έρευνας κατάλληλο για μια ανοικτή πρόσκληση, αν έχετε σκεφτεί ποτέ: Δεν ξέρω πώς να λύσει αυτό το πρόβλημα, αλλά είμαι σίγουρος ότι κάποιος άλλος θα το κάνει.

Σε έργα ανοικτής πρόσκλησης, ο ερευνητής θέτει ένα πρόβλημα, ζητά λύσεις από τους άλλους ανθρώπους, και στη συνέχεια επιλέγει το καλύτερο. Μπορεί να φαίνεται παράξενο να πάρει ένα πρόβλημα που είναι δύσκολο να σας και γυρίστε τον ανάποδα στο πλήθος, αλλά ελπίζω να σας πείσω με τρία παραδείγματα, ένα από επιστήμη των υπολογιστών, ένα από τη βιολογία, και ένας από του νόμου ότι αυτή η προσέγγιση μπορεί να λειτουργήσει Λοιπόν. Αυτά τα τρία παραδείγματα δείχνουν ότι το κλειδί για τη δημιουργία ενός επιτυχημένου έργου ανοικτή πρόσκληση είναι να διατυπώσει την ερώτησή σας, έτσι ώστε οι λύσεις είναι εύκολο να ελεγχθεί, ακόμη και αν είναι δύσκολο να παράγουν.